Nog steeds verstopte oren (+ mijn verhaal)
Geplaatst: 02 Feb 2016, 15:34
Hey iedereen,
Ik kreeg T na het uitgaan, had toen een lichte verkoudheid. De dag erna zat ik met verstopte oren, vocht achter de oren dus. De dokter weet T aan het vocht, terwijl ik er op hamerde dat het vocht pas een dag na mijn T erbij kwam, dus een causaal verband was uitgesloten. Bon, ik vermoed dat velen onder jullie ook dan de rollercoaster periode en tocht van de audioloog, NKO-arts en terug hebben gedaan. Anders zal ik mijn hele verhaal vertellen
Zoals ik al zei, heb ik T opgelopen na een nacht uitgaan. Ik droeg nochtans oordoppen en bleef ver weg van de boxen. Normaal droeg ik gewone wegwerpdopjes, nu had ik muziekoordoppen van de apotheker aan, misschien had ik ze niet juist ingestoken (voor te checken of ze goed zitten check ik altijd of ik mezelf hoor praten alsof je je oren toehoud, dat was ok). Het was wel de tweede keer in een week, met amper een dag tussen (wist niet dat je je oren twee dagen rust moest gunnen...). Ik was meteen in paniek, want ik was altijd de enigste van mijn vrienden dat er heel hard op lette om steeds oordoppen te dragen, niet te lang te blijven enz. Meteen gebeld naar een audiologe voor een afspraak en naar de dokter. De dokter verzekerde mij dat het door het vocht kwam, en dat het met behulp van pilletjes en neusspray over ging gaan. De gehoortesten de volgende dag waren volgens de audiologe zeer goed, enkel een lichte dip aan de hoge frquentie aan mijn rechteroor (het oor met de piep, mijn linker had eerder een gerinkel). Zij zei dat ik hierdoor geen tinnitus kon hebben, maar dat ik, als ik me echt zorgen maakte, misschien best een afspraak kon maken met de NKO-arts.
De volgende dag zat ik dus bij de NKO-arts in Leuven. Ik deed mijn verhaal en toonde de resultaten van de audiologe. De arts luisterde maar half, keek in mijn oren en zei zoals de dokter dat het door het vocht kwam. Ze schreef medrol voor en zei dat dat de 'cel' dat voor de tuut zorgde, ging blokkeren. Verdoven als het ware. En dat ik er niet op moest letten, dat het na drie maanden ging overgaan (op dat moment leek me dat een mooie uitleg, achteraf denk ik, toch wat raar dat ze niet zei dat de pilletjes iets aan mijn vocht gingen doen). Ik was gerustgesteld en negeerde de T vanaf dan. Het vocht verminderde na drie pillenkuren, maar ging niet helemaal weg.
Nadat de kaap van de drie maanden gerond was, was ik terug in paniek. Ik voelde mij bedrogen (om het dramatisch te stellen ) en geraakte in een zware dip. Ik kon de T die drie maanden goed verdringen met de gedachte dat het tijdelijk was, maar na die drie maanden bekroop mij dat onbehaaglijk gevoel dat het misschien voor altijd ging zijn. Ik was echt boos op mezelf....
'Waarom was ik die vrijdag nog eens uitgeweest? Eigenlijk had ik er geen zin in, was moe, maar liet me overhalen'. 'Waarom wist ik toen zo veel over gehoorbescherming, behalve dat ik mijn oren rust moest gunnen? Als ik het maar een dag eerder had geweten....' 'Waarom luisterden de dokter en de NKO-arts maar half toen ik zei dat het na een dag uitgaan was, en gebruikten ze dat vocht voor alles te verklaren?' 'Waarom bleef de dokter zeggen dat T door het vocht kwam na de derde pillenkuur. Het vocht was wel verminderd, maar de T was hetzelfde gebleven' 'Ik was er zo snel bij, 2 dagen na T zat ik bij de NKO, had zij niets meer kunnen doen?' 'Weet mijn huisdokter wel genoeg over T?'enz..
Een spiraal waar ik niet uit geraakte, want naar het verleden kijken brengt niets op....
Uiteindelijk ben ik eruit geraakt, want ik wou mijn zomervakantie niet opgeven voor een probleem waar ik tijdens de blok toch niets aan kon doen. Ik fixeerde mij op de TRT die ik na de examens ging doen, en zette de T terug aan de kant. (nadien bleek TRT niet nodig aangezien ik het zelf heb kunnen overwinnen)
Mijn grootste vraag echter was, waarom ik? Waarom niet mijn vrienden die veel meer uitgingen, met nooit oordoppen aan? Bleek dat er toch een paar van de groep T heeft, maar ze hadden er geen last van, enkel als het stil was.
Ik wist dat 1 op 5 jongeren T heeft, maar elke keer als ik naar een fuif ging en oordoppen in stak was ik zo blij dat ik geen T ging hebben (ik hou ook niet zo van luide muziek) en dan kreeg ik het toch! De ironie...
Na wat opzoekingswerk realiseerde ik mij dat het toch wel een speciaal iets is, die T. Dat het samenhangt met je gevoelens (dus misschien was ik als hooggevoelige en hoogebegaafde persoon wel meer vatbaar voor T), dat het ook door stress kan komen, dat het bij iedereen anders is. Het gehoor is iets speciaals, en het heeft mij ook bewust gemaakt van het feit dat sensibilisering zo belangrijk is, dank hiervoor dus! Dit forum heeft mij, en ongetwijfeld vele anderen ook gerustgesteld dat er mee te leven valt.
Nu, het was helemaal niet de bedoeling om heel mijn verhaal te doen Mijn vraag was eigenlijk:
[color=#FF4000]Wie van jullie had last van vocht achter oren na T? Zoja, is dit weggegaan? Ik vind het niet vervelend, de piep is natuurlijk 100 keer vervelender, maar vroeg mij dit af. Bij mij is het verminderd maar niet weggegaan, heb het nu dus 5 maanden. [/color]
Groeten,
Yanti
PS Ik heb geprobeerd het beknopt te houden...Als jullie nog vragen hebben over de details, vraag maar!
Ik kreeg T na het uitgaan, had toen een lichte verkoudheid. De dag erna zat ik met verstopte oren, vocht achter de oren dus. De dokter weet T aan het vocht, terwijl ik er op hamerde dat het vocht pas een dag na mijn T erbij kwam, dus een causaal verband was uitgesloten. Bon, ik vermoed dat velen onder jullie ook dan de rollercoaster periode en tocht van de audioloog, NKO-arts en terug hebben gedaan. Anders zal ik mijn hele verhaal vertellen
Zoals ik al zei, heb ik T opgelopen na een nacht uitgaan. Ik droeg nochtans oordoppen en bleef ver weg van de boxen. Normaal droeg ik gewone wegwerpdopjes, nu had ik muziekoordoppen van de apotheker aan, misschien had ik ze niet juist ingestoken (voor te checken of ze goed zitten check ik altijd of ik mezelf hoor praten alsof je je oren toehoud, dat was ok). Het was wel de tweede keer in een week, met amper een dag tussen (wist niet dat je je oren twee dagen rust moest gunnen...). Ik was meteen in paniek, want ik was altijd de enigste van mijn vrienden dat er heel hard op lette om steeds oordoppen te dragen, niet te lang te blijven enz. Meteen gebeld naar een audiologe voor een afspraak en naar de dokter. De dokter verzekerde mij dat het door het vocht kwam, en dat het met behulp van pilletjes en neusspray over ging gaan. De gehoortesten de volgende dag waren volgens de audiologe zeer goed, enkel een lichte dip aan de hoge frquentie aan mijn rechteroor (het oor met de piep, mijn linker had eerder een gerinkel). Zij zei dat ik hierdoor geen tinnitus kon hebben, maar dat ik, als ik me echt zorgen maakte, misschien best een afspraak kon maken met de NKO-arts.
De volgende dag zat ik dus bij de NKO-arts in Leuven. Ik deed mijn verhaal en toonde de resultaten van de audiologe. De arts luisterde maar half, keek in mijn oren en zei zoals de dokter dat het door het vocht kwam. Ze schreef medrol voor en zei dat dat de 'cel' dat voor de tuut zorgde, ging blokkeren. Verdoven als het ware. En dat ik er niet op moest letten, dat het na drie maanden ging overgaan (op dat moment leek me dat een mooie uitleg, achteraf denk ik, toch wat raar dat ze niet zei dat de pilletjes iets aan mijn vocht gingen doen). Ik was gerustgesteld en negeerde de T vanaf dan. Het vocht verminderde na drie pillenkuren, maar ging niet helemaal weg.
Nadat de kaap van de drie maanden gerond was, was ik terug in paniek. Ik voelde mij bedrogen (om het dramatisch te stellen ) en geraakte in een zware dip. Ik kon de T die drie maanden goed verdringen met de gedachte dat het tijdelijk was, maar na die drie maanden bekroop mij dat onbehaaglijk gevoel dat het misschien voor altijd ging zijn. Ik was echt boos op mezelf....
'Waarom was ik die vrijdag nog eens uitgeweest? Eigenlijk had ik er geen zin in, was moe, maar liet me overhalen'. 'Waarom wist ik toen zo veel over gehoorbescherming, behalve dat ik mijn oren rust moest gunnen? Als ik het maar een dag eerder had geweten....' 'Waarom luisterden de dokter en de NKO-arts maar half toen ik zei dat het na een dag uitgaan was, en gebruikten ze dat vocht voor alles te verklaren?' 'Waarom bleef de dokter zeggen dat T door het vocht kwam na de derde pillenkuur. Het vocht was wel verminderd, maar de T was hetzelfde gebleven' 'Ik was er zo snel bij, 2 dagen na T zat ik bij de NKO, had zij niets meer kunnen doen?' 'Weet mijn huisdokter wel genoeg over T?'enz..
Een spiraal waar ik niet uit geraakte, want naar het verleden kijken brengt niets op....
Uiteindelijk ben ik eruit geraakt, want ik wou mijn zomervakantie niet opgeven voor een probleem waar ik tijdens de blok toch niets aan kon doen. Ik fixeerde mij op de TRT die ik na de examens ging doen, en zette de T terug aan de kant. (nadien bleek TRT niet nodig aangezien ik het zelf heb kunnen overwinnen)
Mijn grootste vraag echter was, waarom ik? Waarom niet mijn vrienden die veel meer uitgingen, met nooit oordoppen aan? Bleek dat er toch een paar van de groep T heeft, maar ze hadden er geen last van, enkel als het stil was.
Ik wist dat 1 op 5 jongeren T heeft, maar elke keer als ik naar een fuif ging en oordoppen in stak was ik zo blij dat ik geen T ging hebben (ik hou ook niet zo van luide muziek) en dan kreeg ik het toch! De ironie...
Na wat opzoekingswerk realiseerde ik mij dat het toch wel een speciaal iets is, die T. Dat het samenhangt met je gevoelens (dus misschien was ik als hooggevoelige en hoogebegaafde persoon wel meer vatbaar voor T), dat het ook door stress kan komen, dat het bij iedereen anders is. Het gehoor is iets speciaals, en het heeft mij ook bewust gemaakt van het feit dat sensibilisering zo belangrijk is, dank hiervoor dus! Dit forum heeft mij, en ongetwijfeld vele anderen ook gerustgesteld dat er mee te leven valt.
Nu, het was helemaal niet de bedoeling om heel mijn verhaal te doen Mijn vraag was eigenlijk:
[color=#FF4000]Wie van jullie had last van vocht achter oren na T? Zoja, is dit weggegaan? Ik vind het niet vervelend, de piep is natuurlijk 100 keer vervelender, maar vroeg mij dit af. Bij mij is het verminderd maar niet weggegaan, heb het nu dus 5 maanden. [/color]
Groeten,
Yanti
PS Ik heb geprobeerd het beknopt te houden...Als jullie nog vragen hebben over de details, vraag maar!